Werkgever is verantwoordelijk voor het sociaal medisch handelen van de bedrijfsarts. De verzekeringsarts bezwaar en beroep heeft op basis van de (medische) informatie in het dossier die destijds ook voor de bedrijfsarts beschikbaar was, gemotiveerd uiteengezet dat er geen objectief-medische verklaring voor de door de bedrijfsarts aangenomen urenbeperking aanwezig was en dat sprake was van frustraties en onvrede bij betrokkene over de re-integratie, maar dat geen mediation of multidisciplinair traject is ingezet. De rechtbank heeft gelet daarop terecht geoordeeld dat ten onrechte een urenbeperking is aangenomen en dat de sociaal-medische begeleiding niet adequaat is geweest, waardoor re-integratiekansen zijn gemist.