"De inzet van conventionele arbeidsmarktmaatregelen kan maar zeer beperkt een oplossing bieden voor het dreigende tekort aan sociaal advocaten [...] Innovatie in de bedrijfsvoering is nodig om het enorme probleem dat dreigt te ontstaan het hoofd te bieden."

Uit: Rapport 'De arbeidsmarkt voor de Sociale Advocatuur', Raad voor Rechtsbijstand / Orde van Advocaten 2022

Het begeleiden van stagiairs is op dit moment niet (of althans te beperkt) rendabel en de jongste generatie juristen weet de weg naar de sociale advocatuur onvoldoende te vinden. Om de sector gezond te houden moet het aannemen en opleiden van advocaat-stagiairs, net als vroeger, weer gemeengoed worden.

In het innovatieplan van LexIQ wordt een oplossing gezocht in het maken van een efficiëntieslag - middels digitalisering van bedrijfsprocessen van en ontwikkeling van workflowtools voor sociaal advocaten.

Daarbij wordt onder meer gekeken naar bewezen oplossingen in de medische sector. Die lijkt immers sterk op de advocatuur: een geheimhoudersberoep, informatie-intensief, vergelijkbare ketenpartners, gebaseerd op dossiers.

In technische zin wordt gekozen voor een open source platform en organisatorisch voor een not-for profit (stichting) waarin sociaal advocaten zich verenigen en die e.e.a. coördineert.

Hoe verhoudt digitalisering zich tot het aantrekkelijker maken van de sociale advocatuur?

Uit efficiënter werken volgt dat meer zaken afgedaan kunnen worden in dezelfde tijd. Meer zaken afdoen betekent in het geval van de sociale advocatuur een hogere omzet - wat budgettaire ruimte biedt voor meer ondersteunend personeel. Dit ontlast advocaten van niet-juridische taken. Tijdswinst kan gestoken worden in complexere (interessantere) zaken - en in het begeleiden van advocaat-stagiairs.

Ook voor advocaat-stagiairs geldt dat zij meer zaken voor hun rekening zullen kunnen nemen. Daardoor wordt het aannemen en begeleiden van stagiairs aantrekkelijker (kostendekkend+) voor sociaal advocaten.

Bovendien: de jongste generatie juristen is gewoonweg niet anders dan een digitaal leven gewend. Willen we van de sociale advocatuur een aantrekkelijk beroep maken voor toekomstige generaties professionals, dan is digitalisering een must.

De praktijkvoering die hieruit volgt, wordt in het plan gevat onder de noemer ‘het kantoor van de toekomst’.

Individueel zijn kantoren te klein om een dergelijke efficiëntieslag te kunnen maken. De kennis omtrent wat technisch zou kunnen ontbreekt; net als de mensen, tijd en geld om die kennis op te bouwen en nieuwe initiatieven te ontplooien. Als meerdere sectorpartners samen zouden werken, kan dit echter weldegelijk verwezenlijkt worden.

Voorgesteld wordt dan ook om:

1. Een samenwerkingsverband tussen de sociale advocatuur, haar ketenpartners en andere relevante partijen tot stand te brengen; en
2. Daartoe een financieel en operationeel plan neer te leggen dat ziet op de periode 2024 – 2028.

Doel van het samenwerkingsverband is:

1. Een bijdrage te leveren aan een lange termijn oplossing voor capaciteitstekorten in de sociale advocatuur;
2. Daartoe een bedrijfspakket van workflowtools en datadiensten te ontwikkelen specifiek gericht op de praktijk van sociaal advocaten; en
3. De beroepsgroep middels een not-for-profit rechtspersoon c.q. stichting de volledige controle te geven bij de totstandkoming en doorontwikkeling van diensten.

LexIQ schetst de technische en organisatorische contouren van het ‘advokatenkollektief van de toekomst’.
Wilt u het plan lezen, stuur dan een mail aan LexIQ.