In de onderhavige uitspraak van de Rechtbank Den Haag komt de rol van tolken in asielprocedures nadrukkelijk in beeld. De casus betreft een Egyptische asielzoeker die zijn seksuele geaardheid voor het eerst als asielmotief aanvoerde — in zijn achtste asielaanvraag. De uitspraak roept vragen op over de zorgvuldigheid van besluitvorming, de inzet van tolken en de impact hiervan op het vermogen van de asielaanvrager om zich adequaat te uiten.