In 2020 trad de Wet afwikkeling massaschade collectieve actie (WAMCA) in werking. Hoewel het expliciet niet de bedoeling was van de wetgever om ideële acties moeilijker te maken, heeft de WAMCA procedurele en praktische obstakels in het leven geroepen voor belangenorganisaties die procedures willen voeren met een ideëel doel. Zo heeft de introductie van het representativiteitsvereiste onder de wamca, bedoeld om claimstichtingen die met commerciële motieven gebruikmaken van de collectieve schadevergoedingsactie buiten de deur te houden, in de praktijk tot complicaties geleid bij ideële acties — waarin geen schadevergoeding wordt gevorderd. Ook zijn er vorderingen in ideële acties die voorheen ingesteld konden worden, maar nu bemoeilijkt worden doordat de rechter daarop het zware ontvankelijkheidsregime van de wamca toepast.