Betrokkene was chauffeur/magazijnmedewerker en werd op staande voet ontslagen wegens rijden onder invloed van (soft)drugs. Dit vormt onder de gegeven omstandigheden geen dringende reden. Werkgever wilde destijds juist dat betrokkene voor haar naar Duitsland zou rijden, terwijl zij wist dat hij eerder onder invloed van drugs had gereden en als gevolg daarvan een rijverbod van 6 weken in Duitsland had. Kennelijk vormde dit voor werkgever op dat moment geen probleem. Betrokkene heeft die opdracht bovendien geweigerd. Hij heeft het rijverbod niet verzwegen, maar werkgever er juist expliciet op gewezen.