Centraal in deze zaak staat de vraag of een man die zijn vrouw om het leven heeft gebracht, haar nalatenschap kan erven. Op de voet van artikel 4:3 BW zou de man onwaardig zijn om van haar te erven, ware het niet dat hij door de strafrechter volledig ontoerekeningsvatbaar is verklaard. Geen veroordeling dus, maar ontslag van alle rechtsvervolging. Het hof was van oordeel dat een redelijke wetstoepassing meebrengt dat artikel 4:3 BW weldegelijk van toepassing is. De wet moest volgens het hof worden 'opgerekt' om dit geval te accommoderen. De Hoge Raad schenkt klare wijn.