De Hoge Raad overweegt dat het behoud van identiteit van een onderneming met name blijkt uit de daadwerkelijke voortzetting of de hervatting van de exploitatie ervan. De lengte van de periode gedurende welke geen activiteiten op de plaats van vestiging (in casu van een casino) zijn uitgeoefend, is een factor die in aanmerking kan worden genomen bij de beoordeling of sprake is geweest van identiteitsbehoud. Voorts moet worden uitgegaan van de identiteit die de oude onderneming feitelijk had. Omdat zowel de in het oude als in het nieuwe casino geboden faciliteiten sterke overeenkomsten vertonen met de meeste andere casino's, biedt dit geen aanwijzing voor identiteitsbehoud. Naamswijziging, verkleining van de oppervlak van het casino en een gewijzigde kleurstelling nopen evenwel tot het oordeel dat geen sprake is van overgang van onderneming.