In deze uitspraak valt op dat de rechter ingaat op het punitieve karakter van de billijke vergoeding. Het punitieve karakter speelt echter geen rol bij de begroting van billijke vergoedingen. Deze vergoeding heeft namelijk geen punitief, maar een preventief karakter. De vraag is of daar met het oordeel van de rechter dat er in casu geen billijke vergoeding hoeft te worden betaald, recht aan wordt gedaan. Wordt het voor werkgevers met vergelijkbare zaken niet interessant om voortaan geen ontslagaanvraag in te dienen bij het UWV, maar in plaats daarvan de arbeidsovereenkomst zelf op te zeggen met inachtneming van de opzegtermijn?