Burgemeesters proberen te pas en te onpas woningen te sluiten waar (illegale hoeveelheden) drugs worden aangetroffen en gaan daarbij vaak voorbij aan het oorspronkelijke doel van de wet. De onderhavige uitspraak van de Rechtbank Zeeland-West-Brabant, waarmee de burgemeester van Terneuzen werd teruggefloten, is daarvoor illustratief. Als geen sprake is van verstoring van de openbare orde, waarom zou een burgemeester dan gaan zwaaien met artikel 13b Opiumwet, per slot van rekening een bestuursrechtelijke maatregel met als doel de openbare orde te herstellen?