Verhuurder kwam met de kinderen van de overleden huurster van een woning overeen dat zij tegen betaling nog een bepaalde termijn in de woning konden verblijven, terwijl zij naar een andere woning zochten. De kinderen stelden vervolgens dat deze overeenkomst in feite een huurovereenkomst was, zodat zij recht zouden hebben op wettelijke huurbescherming. De kantonrechter gaf hen gelijk, maar het hof niet en veroordeelde tot ontruiming. De Hoge Raad is het met het hof eens.