In deze zaak stond de vraag centraal of als gevolg van natrekking sprake was van ongerechtvaardigde verrijking. Na 14 jaar procederen en vijf arresten van de Hoge Raad een eindoordeel: het gestolde aluminium van Zalco behoort toe aan de hypotheekhouders en van (ongerechtvaardigde) verrijking is geen sprake.
Ook als sprake is van natrekking, geldt als hoofdregel dat het aan de partij is die zich op ongerechtvaardigde verrijking beroept, om te stellen en zo nodig te bewijzen, dat de natrekking tot verrijking heeft geleid.
Of sprake is van verrijking moet worden bepaald aan de hand van een vergelijking tussen de feitelijke vermogenstoestand van de aangesprokene na het plaatsvinden van de gebeurtenis waarop de vordering is gebaseerd en diens hypothetische vermogenstoestand zoals deze zou zijn geweest als die gebeurtenis niet zou hebben plaatsgevonden.