Het levenstestament is in 2009 door het notariaat geïntroduceerd - maar staat niet in de wet. In het levenstestament kan worden vastgelegd wie financiële, medische en persoonlijke zaken regelt als de degene die het levenstestament heeft laten opstellen dat zelf niet meer kan. De term “testament” is enigszins verwarrend, omdat het levenstestament vóór overlijden geldt.
Vastgelegd wordt hoe iemand wil dat gehandeld wordt in situaties van eigen handelingsonbekwaamheid; bijvoorbeeld in geval van dementie. Hiermee wordt beoogd om zelf te beschikken en - dientengevolge - de benoeming van een bewindvoerder, mentor of curator te voorkomen. Dit lukt in veel gevallen.