De voorzieningenrechter wijst het verzoek om schorsing van het bestemmingsplan in deze zaak af. Bijzonder daarbij is dat de rechter overweegt er op voorhand niet van overtuigd te zijn dat eventuele gebreken in de besluitvorming rond het bestemmingsplan fataal zullen zijn voor de uiteindelijke realisering. Dit leidt ertoe dat de belangenafweging in het nadeel van verzoekers uitvalt en dat het plan niet geschorst wordt. Met andere woorden: de rechter geeft niet alleen een oordeel over de vraag of de besluitvorming gebreken kent, maar beoordeelt ook al of deze gebreken nog op te lossen zijn.