In dit arrest wordt bevestigd dat de vraag welke partij als geldnemer bij een geldleningsovereenkomst kan worden aangemerkt, afhangt van hetgeen partijen jegens elkaar hebben verklaard en over en weer uit elkaars verklaringen en gedragingen hebben afgeleid en mochten afleiden. Hierbij is in het bijzonder de voor de wederpartij kenbare hoedanigheid en de context waarin partijen optraden van belang. In situaties waarin onduidelijkheid bestaat over welke partij als geldnemer kwalificeert, dient de curator onderzoek te doen naar hetgeen voor de wederpartij kenbaar was.