Het Nederlandse vennootschaprecht kent een instrument voor het oplossen van geschillen tussen aandeelhouders. Sinds 1 januari 1989 is de geschillenregeling opgenomen in de artikelen 2:335 - 343 Burgerlijk Wetboek. De regeling ziet op het beëindigen van geschillen met behulp van een door de rechter bevolen overdracht van aandelen. De geschillenregeling is echter geen succes. Zij wordt weinig toegepast en de procedures duren veel te lang. De titel van deze dissertatie, 'De geschillenregeling ten gronde', drukt exact uit wat de doelstelling van het boek is: een fundamentele analyse van de wettelijke geschillenregeling. Voor het hele proefschrift geldt dat zowel de huidige geschillenregeling als de voorstellen in het wetsvoorstel Flex-BV onderwerp van onderzoek zijn. Aan het boek ligt een gedegen en bijna uitputtend literatuur- en rechtspraakonderzoek ten grondslag, met bijzondere aandacht voor de wetsgeschiedenis én de praktische problemen, die aan de toepassing van de geschillenregeling kleven. Ook omvat het onderzoek een bespreking van alternatieven, zoals de enquêteprocedure. De combinatie van theorie en praktijk leidt tot talloze suggesties en aanbevelingen voor de verbetering van de bestaande wettelijke regeling.