De Hoge Raad wijst er in het onderhavige arrest op dat beeld- of geluidsopnames in de wet (op één uitzondering na) niet als bewijsmiddelen worden aangemerkt.
Het ging in casu om met de telefoon van verdachte gemaakte geluidsopnames, die het hof buiten verband van de zitting in de raadkamer heeft beluisterd. Een dergelijke opname kan bijdragen aan het bewijs via de eigen waarneming van de rechter, die zijn waarneming in de uitspraak moet beschrijven.